Wstęp
Czwórnikiem nazywa się część obwodu elektrycznego mającego dwie pary zacisków. Spełnia ona rolę pośredniego ogniwa przy przesyłaniu energii elektrycznej między źródłem a odbiornikiem. Schemat czwórnika z zaznaczonymi wrotami wejściowymi 1-1' i wyjściowymi 2-2' jest przedstawiony na rys. 1.
Czwórniki mogą być klasyfikowane wg różnych cech. Ze
względu na cechę liniowości elementów wchodzących w ich skład
czwórniki dzieli się na liniowe i nieliniowe. Ze względu na
schematy połączeń wewnętrznych rozróżnia się m. in.
czwórniki typu i
. Czwórnik nazywa się pasywnym, jeżeli dla dowolnej chwili
energia pobierana przez czwórnik z układu zewnętrznego jest nieujemna
dla
W teorii czwórników wprowadzenie uogólnionych parametrów czwórnika pozwala analitycznie powiązać i zanalizować napięcia i prądy na jego zaciskach (bez obliczania prądów i napięć wewnątrz samego czwórnika). Napięcia i prądy na zaciskach czwórnika mogą być wielkościami skalarnymi - przy prądzie stałym, mogą być wyrażone jako wartości skuteczne zespolone - w stanie ustalonym przy wymuszeniu sinusoidalnym i mogą być wielkościami operatorowymi. Opis operatorowy jest najbardziej ogólny - pozwala badać czwórnik przy dowolnych wymuszeniach i w stanie nieustalonym.
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie parametrów badanego czwórnika.
Równania impedancyjne czwórnika z rys. 1 mają postać:
(1)
Równanie (1) można przekształcić do postaci łańcuchowej:
(2)
Parametry i
są wielkościami bezwymiarowymi,
ma wymiar oporności, a
- wymiar przewodności. Przedstawia się je najczęściej w postaci wykładniczej:
(3)
Dla czwórnika odwracalnego powyższe parametry spełniają równość:
,
(4)
wtedy tylko trzy elementy macierzy łańcuchowej są od siebie niezależne. Dla czwórnika symetrycznego zachodzi .
Czwórniki symetryczne są również odwracalne. Z analizy
różnych struktur czwórników wynika, że
czwórniki pasywne są odwracalne, natomiast czwórniki
aktywne są nieodwracalne, jak również niesymetryczne.
Poszczególne parametry czwórnika wyznacza się w
dwóch skrajnych stanach pracy czwórnika: w stanie jałowym
i w stanie zwarcia. Dla stanu jałowego rozwarcia strony wtórnej
(prąd ). Z układu równań (2) otrzymuje się:
(5)
(6)
Dla stanu zwarcia strony wtórnej czwórnika(napięcie ) i na podstawie równań (2) otrzymuje się:
(7)
(8)
W oparciu o powyższe rozważania można stwierdzić, że każdy stan pracy czwórnika o napięciu wyjściowym i prądzie wyjściowym
może być uważany za superpozycję stanu jałowego i stanu zwarcia.
Impedancję wejściową badanego czwórnika dla stanu jałowego
oraz dla stanu zwarcia
wyznacza się ze stosunku odpowiednich napięć i prądów:
(9)
(10)
Z wyrażeń (9) i (10) wynika, że moduły współczynników
impedancji określone są przez wskazania woltomierzy i amperomierzy. Do
wyznaczania argumentów potrzebne są dodatkowo watomierze.
Korzystając ze wskazań amperomierza, woltomierza oraz watomierza, można
określić stałe i
czwórnika. Pozostałe stałe (
i
) można wyznaczyć w sposób pośredni ze znajomości
i
oraz związków (9) i (10). Warunek pasywności (4) może służyć jako sprawdzian poprawności pomiarów i obliczeń.
Pomiary
Impedancję wyznacza się w układzie
pomiarowym przedstawionym na rys. 2a. Moc czynna wejściowa
czwórnika w stanie jałowym na wyjściu wynosi
(11)
Zatem kąt
(12)
a moduł impedancji
(13)
Aby poprawnie określić znak kąta , włącza się kondensator w układzie przedstawionym na rys. 2. Teraz prąd
wyprzedzający napięcie
o kąt
powoduje zmianę wartości prądu
. Z wykresu wskazowego (rys. 2b) wynika, że gdy wskazanie amperomierza po dołączeniu kondensatora wzrasta, to kąt
jest ujemny, a gdy maleje - kąt jest dodatni. Analogicznie, lecz przy
zwartych zaciskach strony wtórnej czwórnika, wyznacza się
wartość
.
Zgodnie ze wzorem (6)
(14)
Ze wskazań woltomierza i amperomierza włączonych do układu pomiarowego z rys. 3a można obliczyć moduł parametru
(15)
Watomierz (włączony bez dodatkowej cewki) wskaże wartość
(16)
Wskazania watomierza w takim układzie pomiarowym nie mają nic
wspólnego z mocą czynną układu, a ułatwiają jedynie określenie
wartości modułu kąta :
(17)
W celu prawidłowego określenia znaku kąta, w szereg z cewką
napięciową watomierza należy włączyć cewkę o niewielkiej indukcyjności,
tak małej, by nie zmieniając wyraźnie prądu w obwodzie napięciowym
watomierza zmienić jego fazę. Spowoduje to zmianę kąta przesunięcia
fazowego między prądami obu cewek watomierza, a więc i zmianę jego
wskazania. Z kierunku tej zmiany można określić znak kąta między
doprowadzonym do watomierza napięciem i prądem (rys. 3b). Zmniejszenie
wskazania oznacza, że kąt ten zwiększył się, a więc prąd wyprzedza napięcie
, tj.
.
Zgodnie ze wzorem (7)
(18)
Należy określić oraz kąt
. Pomiary przeprowadza się w układzie jak na rys. 4. Ze wskazań woltomierza i amperomierza można wyznaczyć:
(19)
Watomierz wskaże wartość
(20)
Z powyższej zależności oraz ze wskazań amperomierza i woltomierza oblicza się moduł argumentu :
(21)
Znak kąta można określić analogicznie jak w poprzednim punkcie znak kąta
. Pozostałe parametry czwórnika
i
można określić wykorzystując znajomość parametrów
i
oraz
i
, jak również zależności (9) i (10).
Zakres sprawozdania
LITERATURA:
Mikołajuk K., Trzaska Z.: Elektrotechnika teoretyczna. Analiza i synteza elektrycznych obwodów liniowych, PWN, Warszawa 1984